การตายต่อตนเองเพื่อเสริมสร้างคริสตจักร

เป็นเรื่องง่ายที่เราจะมีเหตุผล เพื่อตัวเอง

เทศนาโดย คุณยุทธนา คำหวาน

ความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันและการเสริมสร้างคริสตจักรไม่ได้เกิดขึ้นจากกฎเกณฑ์หรือความพยายามของมนุษย์ แต่เกิดขึ้นเมื่อสมาชิกแต่ละคนถูกเปลี่ยนแปลงโดยความจริงของข่าวประเสริฐ การ “ตายต่อตัวเอง” คือการดำเนินชีวิตให้สอดคล้องกับตัวตนใหม่ที่เรามีในพระคริสต์ ผู้ทรงเป็นแบบอย่างสูงสุดของการถ่อมตน

1. รากฐานของการถ่อมตน ความเข้าใจในข่าวประเสริฐ (ฟิลิปปี 2:1-4)

  • เปาโลไม่ได้เริ่มต้นด้วยคำสั่งว่า “จงถ่อมใจ” แต่เริ่มต้นด้วยการเตือนใจถึงสิ่งที่ “เรามีอยู่แล้วในพระคริสต์” (ข้อ 1) คือ การหนุนใจ, การปลอบโยน, การมีส่วนในพระวิญญาณ, และความรัก

  • ดังนั้น การไม่ชิงดีชิงเด่นหรือการถ่อมใจลง ไม่ใช่คุณธรรมที่เราสร้างขึ้นเอง แต่เป็น การตอบสนองที่สมเหตุสมผล ต่อพระคุณที่เราได้รับมาเปล่าๆ เมื่อเราเข้าใจว่าเราเองก็เป็นคนบาปที่รอดโดยพระคุณ ไม่มีความชอบธรรมในตัวเอง เราจึงไม่มีเหตุผลใดที่จะยกตัวเองข่มผู้อื่นในคริสตจักรได้เลย

  • การ “เห็นแก่คนอื่น” จึงไม่ใช่แค่การทำดี แต่เกิดจากการตระหนักว่าพระคริสต์ทรงเห็นแก่เราก่อน ในขณะที่เรายังเป็นคนบาปและเป็นศัตรูกับพระองค์

2. แบบอย่างสูงสุด จิตใจของพระเยซูคริสต์ (ฟิลิปปี 2:5-11)

  • “จงมีจิตใจเช่นนี้ในพวกท่านเหมือนอย่างที่มีในพระเยซูคริสต์” (ข้อ 5) ไม่ใช่คำสั่งให้เราพยายามเลียนแบบพระองค์ด้วยกำลังของเรา แต่เป็นการชี้ให้เห็นถึง รูปแบบ (Pattern) ของข่าวประเสริฐ ที่ควรจะหล่อหลอมชีวิตเรา

  • พระคริสต์ผู้ทรงสภาพพระเจ้า ไม่ได้ทรงยึดติดกับสิทธิอำนาจนั้น แต่ทรงสละและถ่อมพระองค์ลง รับสภาพทาส และยอมตายบนไม้กางเขน การกระทำของพระองค์ไม่ใช่แค่ “ตัวอย่าง” แต่คือ “การช่วยกู้” ที่ทำให้เรารอด

  • การเสียสละของพระองค์เกิดจากความรักและการเชื่อฟังพระบิดาอย่างสมบูรณ์ และพระเจ้าได้ทรงยกพระองค์ขึ้นสูงสุดเป็นการตอบสนอง นี่คือหัวใจของข่าวประเสริฐที่เรายึดถือ

3. แหล่งพลังในการเปลี่ยนแปลง พระเจ้าผู้ทรงทำการอยู่ภายในเรา (ฟิลิปปี 2:12-13)

  • นี่คือข้อสำคัญที่สุดที่ตอบว่า “เราจะทำสิ่งเหล่านี้ได้อย่างไร?” เปาโลกล่าวว่า “จงบากบั่นจนถึงที่สุด… เพราะว่าพระเจ้าเป็นผู้ทรงทำการอยู่ภายในพวกท่าน ให้ท่านมีความประสงค์และมีความสามารถทำตามชอบพระทัยของพระองค์”

  • เราไม่ได้ตายต่อตัวเองด้วยการ “ฮึดสู้” แต่เราทำได้เพราะ พระเจ้าเองที่ทรงใส่ความปรารถนาที่จะถ่อมตนและรักผู้อื่นเข้ามาในใจเรา และยังประทานกำลังให้เราทำสิ่งนั้นได้สำเร็จด้วย การกระทำของเราจึงเป็นผลมาจากการทำงานของพระเจ้าในเรา

4. หลักฐานในชีวิต แบบอย่างที่เสริมสร้างคริสตจักร

  • ชีวิตของ ทีโมธี และ เอปาโฟรดิทัส คือตัวอย่างที่เป็นรูปธรรมของคนซึ่งพระเจ้าได้ทรงทำการอยู่ภายในเขา พวกเขาไม่ได้คิดถึงแต่ตัวเอง แต่ยอมสละความสะดวกสบายและแม้แต่ชีวิตเพื่อเห็นแก่ข่าวประเสริฐและพี่น้องในคริสตจักร

  • ดังนั้น การกระทำเล็กๆ น้อยๆ ในคริสตจักร เช่น การทักทาย, การรับฟัง, การให้กำลังใจ ไม่ใช่ “วิธี” ที่จะทำให้เราตายต่อตัวเอง แต่เป็น “ผล” หรือ “หลักฐาน” ที่แสดงออกมาว่า ใจของเราได้ถูกเปลี่ยนแปลงโดยข่าวประเสริฐแล้ว และเรากำลังยอมให้พระเจ้าทำงานผ่านชีวิตของเรา

คำถาม

  • เราจะนำคำสอนมาปรับใช้ได้อย่างไร? โดยการเทศนาและย้ำเตือนข่าวประเสริฐเรื่องการถ่อมตนของพระคริสต์เป็นศูนย์กลางของชีวิตคริสตจักร ไม่ใช่เน้นที่กฎเกณฑ์หรือกิจกรรม แต่เน้นที่การเปลี่ยนแปลงจิตใจโดยพระคุณ เพื่อให้การกระทำที่ถ่อมตนและรักผู้อื่นไหลออกมาจากชีวิตของสมาชิกเอง
  • การตายต่อตัวเองเกี่ยวข้องกับการเสริมสร้างคริสตจักรอย่างไร? การตายต่อตัวเองซึ่งเป็นผลจากข่าวประเสริฐ จะทำลายกำแพงแห่งความหยิ่งยโส การชิงดีชิงเด่น และความเห็นแก่ตัว อันเป็นรากของความแตกแยกในคริสตจักร และจะสร้างวัฒนธรรมแห่งการรับใช้ การหนุนใจ และการให้อภัย ทำให้คริสตจักรเป็นหนึ่งเดียวและเป็นพยานถึงความรักของพระคริสต์ต่อโลกได้อย่างแท้จริง

สรุปคำเทศนาโดย คุณอวยพร วงศ์อรุณ