รากฐานของเรา การทนทุกข์ของพระคริสต์ที่สำเร็จสมบูรณ์ (ข้อ 18)

• • เหตุผลข้อแรกและสำคัญที่สุดที่เรายอมทนทุกข์ได้ ก็เพราะพระคริสต์ได้ทรงทนทุกข์เพื่อเราก่อนแล้ว ดังที่เปโตรกล่าวว่า “เพราะว่าพระคริสต์ทรงทนทุกข์ครั้งเดียวเป็นพอเพราะบาป คือพระองค์ผู้ชอบธรรมเพื่อผู้ไม่ชอบธรรม เพื่อจะทรงนำเราทั้งหลายไปถึงพระเจ้า…” (1 เปโตร 3:18)

    การทนทุกข์ของพระองค์นั้นแตกต่างจากของเราอย่างสิ้นเชิง เพราะเป็นการทนทุกข์เพื่อ ไถ่บาป (Atoning Suffering) ซึ่งเกิดขึ้นครั้งเดียวและสำเร็จสมบูรณ์แล้ว ด้วยเหตุนี้ การทนทุกข์ของเราในปัจจุบันจึงไม่ใช่การ “ชดใช้บาป” อีกต่อไป แต่เป็นการ ขัดเกลา (Refining Suffering) ที่พระเจ้าผู้ทรงอำนาจอธิปไตยสูงสุดทรงใช้เพื่อทำให้เราบริสุทธิ์และเติบโตขึ้น

ชัยชนะของเรา ความหวังที่เกิดจากฤทธิ์อำนาจของพระคริสต์ (ข้อ 19-22)

• เปโตรได้อธิบายต่อใน 1 เปโตร 3:19-22 ถึงการที่พระคริสต์ทรงเป็นขึ้นมาและเสด็จสู่สวรรค์ ประทับเหนืออำนาจทั้งปวง นี่คือการ “ประกาศชัยชนะ” ที่เด็ดขาดเหนือความมืดและความตาย ชัยชนะนี้เองที่มอบความหวังให้แก่เราท่ามกลางความทุกข์ เพราะเรารู้ว่า:

  • ความทุกข์ของเรามีเป้าหมาย: พระเจ้าทรงใช้ความทุกข์ยากเพื่อขัดเกลาเราให้เป็นเหมือนพระฉายาของพระบุตรของพระองค์ ตามที่พระองค์ทรงประสงค์ไว้ (โรม 8:28-29)

  • ความทุกข์พิสูจน์ความเชื่อของเรา: ความเชื่อที่ผ่านการทดลองเปรียบเหมือนทองคำที่ถูกหลอมให้บริสุทธิ์ ซึ่งจะนำไปสู่คำสรรเสริญและพระเกียรติในวันที่พระคริสต์เสด็จกลับมา (1 เปโตร 1:6-7)

  • ความทุกข์สร้างชีวิตคริสเตียนให้เติบโต: ความทุกข์ยากทำให้เกิดความทรหดอดทน ซึ่งทำให้เราเป็นคนที่พระเจ้าใช้การได้ และนั่นทำให้เกิดความหวังใจที่ไม่อาจทำให้เราผิดหวัง (โรม 5:3-5)

  • ความทุกข์ในปัจจุบันเทียบไม่ได้กับอนาคต: เปาโลยืนยันว่า “ความทุกข์ลำบากแห่งสมัยปัจจุบัน ไม่ควรจะเอาไปเปรียบกับศักดิ์ศรีซึ่งจะเผยให้แก่เราในอนาคต” (โรม 8:18) และความทุกข์ยากเล็กๆ น้อยๆ ชั่วคราวนี้ กำลังเตรียมเราสำหรับ “ศักดิ์ศรีนิรันดร์มากมายอย่างไม่มีที่เปรียบ” (2 โครินธ์ 4:17)